සිඟන්නා

සිඟන්නා

මහ මග ඇවිද සිඟනෙමි කුස රැකගන්න
යහ මග මෙයම හැර නැහැ වෙන කිසි දන්න
දහ අග සොයමි පිලි සරණක් ලැබගන්න
මහ මග දිගට දෛවයෙ රඟ ඇති වෙන්න


පුපුරා නැගෙන ගිනිදැල් හද පපුව සිඳ
ඉඳුරා රිදෙයි දුටුවොත් එය සැනෙක විඳ
මතුරා කියමි කිසිවෙකුටත් මෙවන් කඳ
උතුරා යනෙන දුක් ගින්දර නොවෙන් බිඳ

ඉල්ලා සතය අරගෙන කුස පිරෙන විට
පල්ලා අම්මා පින් දෙයි හිත විටෙන් විට
අල්ලා වැටෙන් එබිලා හඬ නැගුව විට
බල්ලා උසි කියත් දිනයක ඇසුනි මට

හඬනා අහස යට ඇඳිවත සේදෙනවා
ගෙනෙනා හිරුගෙ රැස් දහරින් වේලෙනවා
බිඳෙනා සුසුම් හඬ තැවෙමින් ලතැවෙනවා
ලැබෙනා දෙයින් තුටු වී ජීවත් වෙනවා

ඇස් යට වැදී කුණු කබ මතු වෙයි කිලිටූ
කෙස් ටික අවුල් වී හිස්සොරි නැත සිලිටූ
මස් දලු නැගී නාසය ඇත වී වකුටූ
බස් මේ අසා පිලිකුල් නොකරන් පවිටූ

සැනසුම කියා ලොව කොහිවත් තියෙනවද
උණුහුම තියා නොඉඳුල් බත් ලැබෙනවද
ඉවසුම නොදෙන පැන හද තුල නොනැගෙයිද
විමසුම මිනිසුනේ මේ දුක නොදැනෙයි