හුනු විට මල්ල අහුරා සැරසුනෙ යන්ට
බැල් එක වැදී ඇහැ ගිය පියුමගෙ හඬට
පුතුගෙන් ලියමනකි කොළඹින් ලියු මෙමට
අකුරක් කියා ගන්නට හැකි සාත්තරේ
ආතා කියා දුන්නැන් දැන සූත්තරේ
ගලවා කවර බැලුවත් ලිපි පාත්තරේ
කියවා අදහ ගන්නට බැහැ කතන්දරේ
එන්නට නොහැක අම්මේ රැකියාව දමා
ගින්නට හිතේ දුක් කහටක් එයිද තෙමා
ගොවිතැන කරන් අවුවේ වැර විරිය දමා
අම්මේ තාත්තත් එක්කල එන්න දමා
දැම්මා හීං දාඩිය කන් දෙකම වසා
පුතුගේ ඇරයුමට අම්මත් එකයි අසා
ලිපියේ කෙරුනු විස්තර දැන ගනින් අසා
යමු අපි දෙන්නා පුතුගේ සැප එයම නිසා
නැගුනා එකම බසයට දෙන්නම ඇහිරූ
පුතුටැයි කියා අරගෙන බඩු මලු ඇතිරූ
හිටියත් ඉඳන් බසයේ මගියන් පැතිරූ
වාරුව අරන් හිටගමි බලමින් පිළිරූ
තැලෙමින් විසි වෙමින් පැද්දී මග දිගට
කොළඹට ආමි යුතුකම් ඉටු කර යන්ට
අරගෙන ආව බඩු පොදියත් ගෙන කරට
ඇදුනා මගට ලිපියෙහි ඇති තතු ලෙසට
එනකන් තාත්තේ අම්මත් එක්ක මෙහා
අපි ඉන්නවා මග බල බල පාර දිහා
තනිකඩ පුතුගෙ "අපි" ඇමතුමෙ කුකුස මහා
ඈතින් පෙනෙනවා සුදුවට රුවකි' එහා
වැන්දා දෙදෙන පොඩි බැම්මක එහා ඉඳන්
අල්ලා අතින් ගෙට ගත්තා ලේලි හොඳින්
පින්නා ගෙනා බඩු මුල පුතු අතට දෙමින්
බැලුවා බිරිඳ දෙස කඳුලකි නොනැගි ඇසෙන්
අම්මේ මෙයා මගෙ වැඩපොලෙ හොඳින් දැනන්
බැන්දා කසාදය තුන් මාසෙකට කලින්
අහිතක් ගන්නෙපා කීවට මෙලෙස දුකින්
අතිනත ගතිමි දුක සැප එක ලෙස දනිමින්
වැදු මව් හඬා සිප ගති පුතුගේ නළල
ලේලිය ගියා ගස්සාගෙන පුතු නොබල
ඇදුනා හෙමින් තිදෙනම ඇතුලට ගෙතුල
එය නම් මහා සුවිසල් මැදුරකි පතල
හොඳටම රිදෙන කොන්දට සුව පහස පතා
හිඳුවා ගෙතුල ඇති පුටුවක බිරිඳ ලතා
බැලුවා ඇයගෙ දෙස ඇයි මේ නොකර කතා
නැවතත් අදම යනවද ඇසුවේලු පුතා
No comments:
Post a Comment