•••••••••••••••••••••••••••
සිහිනයකි දෑස් ලඟ
•••••••••••••••••••••••••••
¥ - ඒකොලාෙස්වන දිගහැරුම - ¥
වාහනය ආවාටත් වඩා ඉක්මනින් නිවෙස වෙත සේන්දු වූයේ පාරේ වාහන කිසිවක් ඒ වන
විට නොතිබුනු බැවිනි...ඒ වන විට සඳුන්ද අවධි වී තිබුනු නිසා වැඩි යමක් කතා
නොකරම ඉක්මනින් නින්දට වැටුනේ තරූට කෙටි පණිවුඩයක්ද තබාමය....
උදෑසන අවධි වූයේ රාජිත හා සඳුන්ගේ කට හඬ ඇසීමෙනි...රාජිත ලහි
ලහියේ ඇඳුම් ඇඳීම ප්‍රශ්නාර්ථයක් කරගනිමින්ම එදෙසට ඇදුනෙමි...
"කොහෙ යන්නද බං මේ..."
"උඹලෑ ගෙදර හිටියම පඩි දෙනවැයි..."
"හිටහන් ඉතින් මාත් එන්නම්..."
"නෑ නෑ උඹ දැන්ම එන්න ඕනි නෑ සතියකින් විතර බොසාට කෝල් එකක් දියන්..."
"හ්ම්ම්..ඒ කියන්නේ මගෙ රස්සාව ඉවරද....?"
"මල්ලි කොහොමත් අයෙ රස්සාවට යන්න ඕනි නෑනේ.."
"ඒ මොකද....රස්සාවක් නොකර කොහොමද..?"
"නෑ මං කිව්වේ මල්ලි ඕස්ට්‍රේලියා යනව නම්..."
"අනේ මේ සඳුන්, මං අක්කව අඬවන්න බැරි නිසා එවෙලේ මොකුත් කීවේ නැහැ...ඒ අදහස අතාරින්න කියලා අක්කට හෙමින් පාඩුවෙ කියන්න ප්ලීස්..."
"හරි ඉතින්....මං කියලා බලන්නම්..."
"අනේ මේ මට පරක්කු උනා...මං යනවා....බායි සඳුන් අයියේ....පසිඳුවෝ පරෙස්සමින් හිටහන්..."
"සල්ලි තියෙනවද ලඟ...."
"අම්මේ කෝටිපති බෑණෝ...තියෙනවා.....අන්න අර පහල කඩේට කියාගෙන යන්නම් කෑම දෙකක් එවන්න කියලා...ආවාම සල්ලි දීපන්..."
"හරි හරි..පරෙස්සමින් පලයන්...."
කියූ පරිදිම කඩේ කොලුවා අත කෑම දෙකක් එවා තිබුණි....ඒ
වන විට දෙදෙනාම නා කියාගෙන සිටි බැවින් උදෑසන ආහාරයට ලෑස්ති
උනෙමු...දුරකථනයද අතින් ගෙන තරූ හට ගුඩ් මෝනින් පණිවුඩය තබා ආහාර ගතිමු...
"මල්ලි..."
"ම්ම්ම්ම්..."
"මායි අක්කයි ලබන මාසෙම යන්න හිතන් ඉන්නේ ඕස්ට්‍රේලියා...."
"එතකොට ජොබ් එක..."
"මං ඒකෙන් අයින් වුනේ මාසෙකට කලින්..."
"හ්ම්ම්...ඒක නම් ගොඩක් හොඳයි..."
"අක්කගෙ කල්පනාව අම්මයි තාත්තවයි දෙන්නත් එක්කන් යන්න.."
"ආ ඒ කියන්නේ මේක අද ඊයේ ප්ලෑනක් නෙමෙයි...."
"නෑ නෑ අපි දෙන්නා විතරයි යන්න හිටියේ..."
"ආ ඒ කියන්නේ මට අම්මවයි තාත්තවයි බලාගන්න බෑ, ඒ නිසා එක්කන් යනවා කියලද කියන්න හදන්නේ...."
"අනෙ නෑ මල්ලි...එහෙම අදහසක් නෙමෙයි...අපි ඔක්කොම යන්නනේ ප්ලෑන් කලේ..ඒත් මල්ලිට යන්න බෑ නම්...."
"මගෙන් අහන්න එපා....අම්මයි තාත්තයි කැමති නම් එක්කන් යන්න...මට පොඩි කාලයක් දෙන්න...මමත් එන්නම්....."
"Ok then....මං අක්කිට කියන්නම්..."
"හ්ම්ම්....."
කෑම කා අවසන ලහි ලහියේ ඔහු නගරය වෙත ගොස් එන්නම් කියා යාමට
පිටත් විය... "ඒ නම් ගියේ වයිෆට ඔත්තුව දෙන්න..." තනිවම මුමුණාගෙන නැවතත්
සයනයේ වැති ගත්තෙමි....
දුරකථනය නාද විනි...ඒ තරූගෙන් බවට සැකයක් නැත....
"ම්ම් ගුඩ් මෝනින් කෙල්ල...දැන්ද නැගිට්ටේ...."
"ම්ම්ම්ම්ම් ගුඩ් මෝනින්...තවම දොයිමතයිනේ..."
"ආ අපි ගෙදරට එන්නත් කලින් දොයියලා තවම දොයිමතද..? "
"AC එක full දාලා....නින්ද ගියා ඉතිම්...තලාද..."
මට ඔය සැප නම් දෙන්න බැරි වෙයි රත්තරනේ...ඔයා පව්....
කොච්චර සැප සම්පත් මැදද හැදෙන්නේ..ඒත් ඔයාව නැතුවත් බෑ කෙල්ලේ...
"ම්ම් තලායි වගේ...ඒකනේ සද්දයක් නැත්තේ...අඬනවා ඕන් ඇ..."
"නෑ නෑ පැංචියෝ...මගෙ කෙල්ල එක්ක තරහ වෙන්න බෑ මට..."
"ම්ම් අපරාදේ....සොරි...."
"ඒ මොකද සොරි ආ..."
"පණ්ඩිත posh කතාවක් කිව්වට..."
"අනේ මැට්ටි...."
"මට ඔයාගෙ උණුහුමේ ඉන්න තිබ්බා නම් ඇති අයියා පැටී....කන්න ඕනිත් නා..."
"ඒක දන්නවා මගෙ රත්තරන්..ඒත් ඔයා පව්..."
"ෂ්ෂ්..අයෙ ඔය කතාව කිව්වොත් අඬනවා සත්තයි...."
"සොරි බබා...ආයෙ කියන්නෙම නෑ...."
"අනේ..මගෙ හොඳ අයියා පැටී....."
"කෝ කෝ dirty උම්මා එකක් දෙන්නකෝ..."
"මහත්තයෝ........ නෝටි වෙනවා වැඩියි ආ..."
"මං නෝටි නොවී කවුරු නෝටි වෙන්නද...?"
"අන්න හොලා...මගෙ වචන හොරකම් කරලා..."
"කෝ කෝ ඉතිම්...."
"ම්ම් මූණ හපලා හපලා දානවා මං.... උම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්මා...."
"ඉතින් ආදරේටනේ..."
"ආදලේට කිස් කලාම ආපහු එකක් දෙන්න ඕනි කියලා දන් නැද්ද මැට්ටො..."
"දන්නෝ... උම්ම්ම්ම්ම්මා උම්ම්මා උම්ම්ම්මා......"
"ඔයා නෝටියි...."
"පොලියත් එක්ක දුන්නම නෝටිද.."
"නෑ මාව අවුස්සනවනේ..."
"හි හි....."
"හිනා වෙනවා ඉතිම්..... ඔය විදියට හිනා වෙලා ඉන්න මගෙ මහත්තයෝ... මට ඒ ඇති.... ඒ හිනාවයි ඔය උණුහුමයි තිබ්බා නම් හොඳටම ඇති..."
"ඒකමයි මටත් ඕනි රත්තරන්...."
"කෑවද උදේට දැන් නෝටි කොල්ලා...."
"ම්ම් කෑවා...මගෙ පැංචිත් දැන් කන්නකෝ නැගිටලා..."
"අනේ තව ටිකක් මේම ඉමු...."
"කම්මැලි කෙල්ල.....
.
.
නංගි පැටී පොඩ්ඩක් ඉන්න රාජිත ගන්නවා..."
"ම්ම් ඉක්මනට ආ....."
"මොකෝ බං...."
"හරි වැඩේනේ බං උනේ..."
"ඇ.ඈයි බං...."
"මං ඇවිත් විස්තරේ කියන්නම්..උඹ දොරවල් වහගනින් ඔක්කොම..සඳුන් ඉන්නවනේ නේද..."
"නෑ බං පොර ටවුන් ගියා...මොකක්ද කේස් එක කියපන්...."
"මං එන ගමන්...කියපු විදියට දොරවල් වහගනින්...මං ඇවිත් කෝල් එකක් දෙනකන් දොර අරින්න එපා..."
"මොකක්ද කියලා ඉඳින්කෝ....හෙලෝ....හෙලෝ....
ෂිට්.. මේ යකා කට් කලානේ....ඒ පාර මොනවද වෙන්න යන්නේ..."
රාජිත ඇමතුම දුන් පසු දොර විවෘත කලෙමි...ඔහු ගෙතුලට වැදී වේගයෙන් දොර වසා
හති අරින්නට විය..මුහුණේ තැලීම් තුවාලද දැකගන්නට වුනු නිසා,
"මොකද බං මේ..මොකද උනේ..ආහ්..."
"මචන්...."
"කෝ වරෙන් කාමරේට යන්න....මොකද බං උනේ කවුද ගැහුවේ කියපන්...."
"අරූ ආවා බං..."
"කවුද බං..."
"නදුන්..."
"මොකාද බං ඒ....ඌ මොකටද උඹට ගැහුවේ...."
"උඹ ගැන අහලා.."
"මං ගැන මොකටද..?"
"උඹෙ මස්සිනා පොඩ්ඩ බං..."
"තරූගෙ අයියද....?"
"ඔවු බං ඔවු..."
"ඒකා මොන $&@ද මං ගැන හොයන්න ආවේ..."
"අයියනේ බං....උඹලගෙ එෆෙයාර් එක දන්නවා ඇති...."
"මොකද කිව්වේ...."
"වෙලාවට උඹලෑ ගෙවල් දන් නෑ...කෙලින්ම ඔෆිස් ආවේ...බොසා මාව පෙන්නලා බං..."
"ඉතින් උඹට අත තියනකන් උඹ පොල් ගෑවද..."
"උඹ මගුලක් කියවනවා.....පට්ට සෙට් එකක් බැහැලා හිටියේ...15ක් විතර හිටියා..."
"මේක හරි යන් නෑ...මං යනව හැරීව මීට් වෙන්න...."
"අනේ බං පිස්සු නටන්න එපා.."
"උඹට අතක් තිබ්බටත් පස්සෙ බලන් ඉන්නද කියන්නේ..."
"නෑ නෑ බං...මමත් ඌව අතාරින්නෙ නෑ...ඒත් මේක වෙලාව නෙමෙයි...වෙලාව එනකන් ඉවසලා හිටපන්..."
"උඹ බම්බු ගහගනින් වෙලාවත් එක්ක..මං ඕකව අතාරින් නෑ...ගේමට එනවා නම් එන්න
කියාපන්..මං භය නෑ..." සිතේ තිබූ කේන්තියටම වසා තිබූ දොරවල් සහ ජනේල
සියල්ලම යලි විවෘත කලේ ඔවුන් එනවා නම් ඕනෑම දෙයකට මුහුණ දීමට සිතාගෙනමය....
"අනේ ඕවා වහපන් පසිඳුවෝ...ප්ලීස් මං කියන දේ අහපන්..."
"මට බෑ තවත් ගෑනියෙක් වගේ ගුටි කන්න....සල්ලි තිබ්බා කියලා මෙහෙම ලොකු සීන් දානවා නම් අපිත් කවුද කියලා උන්ට පෙන්නන්න ඕනි..."
"හිතපන්..ඉවසපන්...උඹට කෙල්ලව ඕනිනේ....ඒ නිසාවත් ඉවසපන්...වෙලාව බලලා
මොලෙන් ගහන්න ඕනි ගේමක් මේක...නැතුව කලබල වෙලා මරාගත්තොත් වෙන්නේ උඹලා
දෙන්නට තවත් ඈත් වෙන්න...තේරුන් ගනින්...."
"ඒත් බං උඹට අත තිබ්බනේ..."
"හරි ඉවසපන්....මේවා නම් මොනවද..මං ඉන්නවනේ..."
"බේත් ටිකක් ගන්න යමන්..."
"පිස්සුද බං..මට අමාරුවක් නෑ...අර ඒඩ් බොක්ස් එක ගනින්....සර්ජිකල් ටිකක් දාගත්තම ඇති...."
රාජිතට ප්‍රථමාධාර කරන අතරතුර සඳුන් කෑම මධ්‍යහන ආහාරයද රැගෙන පැමිණියේය...ඔහුටද සිදු වූ සියල්ල පැවසුවේ රාජිතමය...
"මල්ලි මෙහෙ ඉන්න ඕන් නෑ...අපි ඔක්කොම යන් අපෙ දිහා..."
"පිස්සුද සඳුන්..මං බය නෑ...මට උලත් එකයි පිලත් එකයි..."
"ගහගන්න එක නෙමෙයි වීරකම...අනාගතය ගැන හිතලා ඔයාගෙ ගෑනු ලමයා ගැන හිතලා දෙමවුපියෝ ගැන හිතලා වැඩ කරන්න ඕනි..."
"අන්න....අහගනින්...කියලා දෙන්න සඳුන් අයියේ මූට..."
"අපි යන් එහෙ..."
"ඕනි නෑ සඳුන්...මං මෙහෙම තමයි ඉන්නේ..."
"හරි එහෙමනම් මමත් ඉන්නවා...බඩගිනිත් ඇතිනෙ දැන්..කාලා ඉමු..ඒත් කෑම දෙකයිනේ ගෙනාවේ..කමක් නෑ ෂෙයාර් කරගම්මු.."
"ඕනි නැ සඳුන් අයියේ...මගෙ කෑම එක ඇති බෑග් එකේ..."
"අනේ මංද බං...ඇයි මටම වෙන්නේ..."
"හරි හරි දැන් ඕක හිතින් අයින් කරලා ඕක කාලා ඉඳින්..."
"නෑ බං...ඔන්න බලපන් උගෙ කටින්ම උඹගෙන් සමාව නොඉල්ලුවොත් මගෙ නම පසිඳු නෙමෙයි..."
"ඕකට බයේ තමයි මල්ලි අපි ඔයාවත් ඕස්ට්‍රේලියා එක්කන් යන්න හදන්නේ...."
"මං බයගුල්ලෙක් නෙමෙයි...මං එනවා නම් එන්නේ කෙල්ලත් අරන්...."
"කෙල්ල එයිද...? එහෙම නම්..."
"නෑ නෑ බයේ යන් නෑ එහෙම..."
"අනේ බං දැන් ඕක නවත්තපල්ලා...කට වහන් ඕක කාපන් පසිඳුවෝ..."
කෑම කා හමාර කර තරූට ඇමතුමක් ගත්තේ පැනිවුඩය දීමටය..එමෙන්ම කේන්තියෙනි..
"අයියා පැටී...." ලයාන්විත වූ දයාබර ඇමතුමෙන් සිතේ ඇති වූ කෝපය එලෙසම නිවී ගියේය..
"හෙලෝ............"
"ම්ම් මොකූ කරන්නේ පැංචියෝ..."
"මැට්ටෙක් ගැන මතක් කල කල හිටියේ..."
"මැට්ටි....මේ ඒක නෙමේ අයියා ඉන්නවද ගෙදර..."
"මං හිතන්නේ දැන්ද කොහෙද ගෙදර ආවේ....තාත්තිත් බැන්නා..."
"එයා ඇවිත් මාව හොයාගෙන.."
"අනේ දෙවියනේ...අයියා පැටී..."
"මාව නම් හම්බ වුනේ නෑ ඒත් ඔෆිස් එකට ගිහින් රාජිතව හම්බ වෙලා...."
"එහෙනම් ඒක ගැන වෙන්නැති තාත්ති බැන්නේ...අපෙ තාත්ති ඕවට කැමති නෑ...රාජිත අයියට මොකද කියලා තියෙන්නේ..."
"මං ගැන අහලා...ඒක නෙමේ ප්‍රශ්නේ...රාජිතට අත උස්සලා... අයෙ නම් ඉවසන්නේ නෑ රන්...තරහ වෙන්න එපා..."
"අනේ එපා අයියා පැටී...රණ්ඩු කලාම අපි තවත් ඈත් වෙයි..."
"ඔයා කියන්නෙත් මට අත් දෙක බැඳන් ගෑනියෙක් වගේ ඉන්න කියලද.."
"අනේ තරහා ගන්න එපා රත්තරන්...."
"හ්ම්ම්...ඉවසන්නම්....ඒත් අමතක කරන්නේ නෑ.."
"අප්පෝ නපුරා....අනේ ඔය මූණ ඕමම වට්ස් ඇප් දාන්නකු බලන්න.."
"කේන්තියෙන් ඉම්නේ ආ...තවත් අවුස්සන්න එපා..."
"හි හී.....අනේ ඉතිම් උම්ම්මා උම්මා උම්ම්ම්ම්ම්මා....මගෙ හොඳ අයියා පැටීනේ..."
"ම්ම්...කපටි කෙල්ල.."
"කෑවද සංකඳ..."
"හ්ම්ම්....මගෙ පැංචි කෑවද..."
"ඕ ගුඩක් කෑවා....බංඩි පුල්..මේ..."
"ආ පුල්නේන්නම්...මැට්ටි..... මේ දෙයක් කියන්න තියෙනවා..."
"ම්ම්ම් කියන්න බලම්න..."
සඳුන් පැවසූ දෙය සහ අක්කාගෙ කැමැත්ත පරිදි ඕස්ට්‍රේලියා යෑම පිලිබඳව සියලු විස්තර ඇයට පැවසුවෙමි.....
"සෝයිනේ අයියා පැටී...ඉතිම් යන්නකෝ..."
"පිස්සුද....මට ඔයාව දාලා කොහෙවත් යන්න බෑ...අම්මලා යාවි...මං ඉන්නවා.."
"ඉතිම් තනියම ඉන්නේ කෝමද..."
"මට කොහෙන්ද තනි...ඔයා ඉන්නා..රාජිත ඉන්නවා ඒ ඇති..."
"ම්ම් ඔයාගෙ කැමැත්තක් කලන්න.. කොහෙ හිටියත් මං මගෙ සංකඳ එක්ක ඉන්නානේ...."
"ඒක දන්න නිසයි කිව්වේ..."
"පැංචෝ...බඩ්ඩක් කීන්නද...."
"ම්ම් කියන්න බලන්න.."
"මං මගෙ අයියා පැටීට ආදලෙයි..."
"ඉතින් දන්නවනේ මං...මාත් ආදරෙයිනේ..."
"අනේ ඉතින්..ඕක කියල ඉවර කරන්න මේ ජීවිත කාලෙත් මදි..."
"තව ඉපදෙනවනේ...බුදුන් කෙනෙක් පහල වෙලා නිවන් දැකලා සසරෙන් මිදෙනකන් මගෙ වයිප් ඔයාම තමා කෙල්ලේ..."
"මේ වගේ ආදරයක් අහිමි කරන් නිවන් දකින්නත් ලෝබයි අයියා පැටී....ඒ තරම් මේ හිතට ඔයා ලඟයි..."
"ම්ම් ඒත් පව් පිරෙනා ඔහොම කිව්වම..ඉස්සරත් ඔයා මගෙම වෙන්නැති කියලා හිතෙනවා වෙලාවකට...."
"මේ අහස් ගව්වෙන් එහා ලෝකෙකට ගියත්.......මේ පොලෝ බැම්මේන් යට ලෝකෙකට
ගියත්...මගෙ අයියා පැටී මාව හොයාගෙන එනවා කියලා මං දන්නවා.....ඒකයි මං බය
නැතුව මේ හිර ගෙයක් වගේ ගේ ඇතුලට වෙලා ඉන්නේ...."
"මට ඔයාව ඕනි රත්තරනේ....මේ හුස්ම ගන්නේ ඔයා හින්දා...මේ හුස්ම ඔයා...ඔයා නැතුව මට මේ ලෝකෙ ඉන්න බෑ රත්තරන්...."
"ඉතින් අපි අපේනේ..."
"ම්ම්ම්........පැංචියෝ....."
"ම්ම්ම්ම්ම්....."
"සිංදුවක් කියන්නකෝ...."
"අම්මෝ බෑ පව්....."
"ඇ.....කාටද...?"
"මේ කීයක් හරි හම්බකරන් කන ගායිකාවන්ට අනා...."
"ඇ...ඒ මොකද.."
"මං ගයන්න පටන් ගත්තොත් ඉතිම් ඒම තමා..."
"අනේ මැට්ටි......"
"අයියා පැටී කියන්නකෝ එකක්..."
"අනේ මට බෑ...."
"අනේ අනේ කියන්නකෝ ඉතින්...."
"මට සිංදු කියන්න බෑ..."
"බොරු නංගි ඔය කියන්නේ මූ සමස්ත ලංකාත් ගිහින් තියෙනවා..."
"අනේ පලයන්කො අහකට...."
"කවුද ඒ රාජිත අයියද....?"
"ම්ම් ඒ පිස්සා තමා...."
"කෝ දැන්...."
"අන්න ගියා එලියට..."
"ආ දැන් සමස්ත ලංකා ශූරි පසිඳු වේදිකාවට ගෙන්නමුකෝ..."
"අනේ මැට්ටියෝ දැන් බෑමයිེ..."
"අඬනවෑ...."
"අනේ අප්පා..."
"කියන්නකෝ...මගෙ සත්තලන්නේ..."
"ම්ම් හැබැයි ටිකයි ඇ..හිනා වෙන්න ඔට්ටුත් නෑ....
"හලි කීන්නකු...."
ආදර මල් වල
පාට කියන්නද
ඒ වගෙ ලස්සන තව නෑ
ඒ වගෙ ලස්සන තව නෑ
මීදුම් පිණි
පොද
දෑස වසන් කළ
සමනල් සිහිනය පිපුනා
සමනල් සිහිනය පිපුනා
දේදුණු රේඛා දෑසම
තවරා
තවමත් මල් සිට බලා සිටිනවා
මීදුම තවරා සුළඟට
ඈතක සගවා තුන් සිත
දෑස හොරෙන්
ඈත සොයනව
අඳුර මැදින් එන්න සදලියේ
දේදුණු සායම දෑසම බොද කර
මාලති යායක
හැගිලා
මාලති යායක හැගිලා
සීතල හිම කඳු යායක පියමැන
දෙව්ලිය සිහිනෙක
වැඩියා
දෙව්ලිය සිහිනෙක වැඩියා(ගායනය: කසුන් කල්හාර)
"හෙලෝ.........නින්ද ගියාද කෙල්ලට...ඕකනේ කිව්වෙ මුලින්ම...."
"අනේ නෑ අයියා පැටී..ලස්සනයි ගොඩාරියක්..ඉවර කලේ අපරාදේ.."
"ආ දවසම සිංදු කිය කිය ඉන්නද කියන්නේ...."
"ම්ම් ඒ උනත් කමක් නා..අහන් ඉන්න ආසයිනේ....."
"ඔයත් එකක් කියන්න ඉතිම්....."
"රන්වන් පාටයි සමනලයා
සෝස මලේ පැණි බීලා ගියා....."
"අනේ මගෙ මැට්ටි....."
"හී සෝයිනේ..."
"සෝයි සෝයි....ඩ්‍රීම්ස්ටාර් යන්න ඊලඟ පාර...."
බොහෝ වේලා සතුටින් කතා බහ කරමින් සිට සෙනෙහසේ හද පිරි වින්දනයත් සමගම යලි රාජිත හා සඳුන් සමග එකතු විනි...
"ඉවරද මල් කැඩිල්ල..."
"වෙලාව යනවා දැනෙන් නෑ බං...එලියට ඇවිත් බලද්දි තමා තේරුනේ..."
"මොකෝ මල්ලි ඩ්‍රින්ක්ස් එකක්වත් දාමුද..."
"අනේ බෑ සඳුන්....ඩ්‍රින්ක්ස් නැවත්තුවා..."
"හෑ...ඒ කවද්ද බොල...."
"මේ දැන් ඉඳන් බං...සිරාම..."
"ආ එහෙනම් ගෝල්ඩ්ලිෆ් එක තනියම ගැහුවැකි....."
"ඕක නැවැත්තුවේ නෑ යකෝ තාම...මෙන්න මෙහෙ දියම්....."
"මටත් හරි කම්මැලියි මල්ලි..."
"ගෙවල් පැත්තෙ යනවා නම් ගිහින් එන්න සඳුන්...."
"මල්ලිට තනියම ඉන්න දෙන්න බෑනෙ..."
"ආ ඒක අවුලක් නෑ මේ රාජිත ඉන්නවනේ.."
"එහෙනම් අවුලක් නැද්ද..?"
"නෑ සඳුන්...පිස්සුද...?"
"හරි එහෙනම් මං ගිහින් එන්නම්..පරෙස්සමින් ඉන්නලා..."
"හරි...පරෙස්සමින් යන්න සඳුනුත්..මේ සිද්ධ උන දේවල් අක්කට කියන්න යන්න එපා ප්ලීස්..."
"හරි මල්ලි හරි...."
"මොකෝ බං බුවා මූඩ් ගහලා වගේ...."
"අනේ මන්ද..අපි වැරදි දෙයක් කිව්වෙ නෑනේ..උඹ මොකුත් කිව්වද..."
"නෑ බං පිස්සුද..සිරාවටම ඌට පාළු ඇති...හුරුත් නෑනේ අපිව.."
"හ්ම්...යමන් ඔහොමම කඩේට ගිහින් කාලා එමු..."
රාත්‍රී අහාරයද රැගෙන නිවසට පැමිණ වේලාසනම නින්දට වැටුනේ තරූටද ඉක්මනින්ම නින්ද යාම නිසාය...
රාත්‍රියේ බිහිසුනුම සිහිනයකි...රාජිත හා මා බස් නැවතුම්පොලේ සිටියදී
ට්‍රේලර් වර්ගයේ බයික් දෙකක් පැමින රාජිතට වෙඩි තබා පලා යනු දැක බියෙන්
"රාජිත රාජිත..." යනුවෙන් මොර දුන්නෙමි....
"ඒ ඒ...පසිඳුවෝ...." රාජිතගේ කට හඬින් පිබිදුනු මා රාජිතව දැඩිව බදාගත්තේ සිහිනයේ බියකරු බව නිසාමය..
"මොකද බං.....හීනයක්වත් දැක්කද..?"
"හ්ම්ම්...ඔව් බං...මහම මහ නරක හීනයක් ඒක..."
"මොනවද දැක්කෙ..."
"උඹට කරදරයක් වෙනවා..."
"ආහ් ඒක තමයි මගෙ නම කියලනේ කෑ ගැහුවේ..ගනන් ගන්න එපා බං...මේ දවස් වල උන දේවල් හැටියට ඕවා පේන එක අරුමයක් නෙමෙයි බං..."
"හ්ම්ම්...කෝකටත් උඹ අද වැඩට යන්න එපා..."
"ඇ...... අයෙ යන්නෙම නෑ බං වැඩට..."
"ඇයි බං.."
"අර සඳුන් හිටපු හින්දා ඊයෙ කිව්වේ නෑ...ජොබ ඉවරයි බං...."
"බොසාට මං කතා කරන්නද..?"
"එපා බං..වෙන එකක් හොයාගමු...හෙමීට..."
"හ්ම්ම්...පාන්දරත් වෙලා බං....ටී එකක්වත් ගහමුද..."
"ඉඳින්...මං හීටරේ ගහලා එන්නම්...."
රාජිත පිළිබඳව ඇති වූයේ දුකකි..මං හින්ද උඹට ගොඩක්
කරදර...මෙච්චර දෙයක් වෙලත් උඹ මාව අතෑරියෙ නෑ..මං ගොඩක් පින් කරලා ඇති උඹ
වගේ යාලුවෙක් ලැබෙන්න...
"මොනාද බං කල්පනා කරන්නේ..."
"මොකුත් නෑ බං...ඉස්සරහට වැඩ ගොඩක් තියෙනවා අපිට කරන්න.."
"ඉස්සෙල්ලා හොඳටම හොඳ කරගනින්කො තුවාල ටික..ඊට පස්සෙ සෙට් වෙලා හොයමු..."
කාලය අපව පසු කරමින් වේගයෙන් ඇදෙයි..විටෙක සතුටද විටෙක
සිනහවද උරුම කරමින් ජීවිතය දිනෙන් දින ගත කරයි...අක්කාගේ දැඩි පෙරැත්තය
හමුවේ වුවද මව්බිමෙන් පිටතට යාමට සිත නොදුන්නේ කාරණා දෙකක් නිසාය...ඒ තරුෂි
හා ආදරය අතැර දුරකට යාමට සිත නොදීම සහ රාජිත වැනි මිතුරෙකු තනිකර දමා යාමට
කිසි සේත්ම නොහැකි නිසාය...
දිනෙන් දින දළුලන ආදරය... ඒ
අපමණක් වූ හැඟීම් ගොන්න එක් පසෙකින් සිත තුටින් පුරවද්දී අනෙක් පසින් අක්කා
මව සහ පියා වෙන්ව යෑම සිතට මහත් දුකක් ගෙන දුන්නේය..සඳුන් හා තාත්තා දහසක්
අවවාද දුන් අතර අම්මා කලේ කඳුළු සැලීම පමණි... "පුලුවන් තරම් ඉක්මනට එන්න
මගෙ පුතේ...." ඇය ගුවන්තොටුපලේදි අයැද සිටියේ එපමණකි..." පොඩී පරෙස්සමින්
ඉන්නවා හොඳද....රාජිත ඔය රණ්ඩු වලට එහෙම යනව නෙමෙයි...දෙන්න පරෙස්සමට
ඉන්න..." ඒ අක්කාය....
"උඹට upset නේහ්..උඹටත් යන්න තිබ්බේ...."
"ඔව් බං...මොනවා උනත් අම්මා තාත්තා නැතුව කොහොම ඉන්නද මන්දා බං..."
"උඹලගෙ ගෙදර කුළියට දීලා අපි අපෙ දිහා යන්..."
"මොකටද බං ඒ අම්මට කරදර කරන්නේ.."
"මොන කරදරයක්ද බං..අම්මා තමයි ඔය idea එක දුන්නෙත්...."
"හ්ම්ම් එහෙනම් එහෙමවත් කරමු.."
"මං හිතුවේ මස්සිනාකාරය කා(ර්) එකවත් දීලා යයි කියලා..."
"හිහ්...ඒ උඹ දන්න තරම තමයි...අවුලක් නෑ බං...දුකේදි සැපේදි හිටිය බයික් එක තියෙනවනේ..."
"ඔව් බං..අනුන්ගෙ දේවල් කොහොමත් ඕනි නෑ..."
"හ්ම්ම්....දැන් ජොබක් හොයාගන්න ට්‍රයි එකක් දෙමු..."
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
බලා රස විඳි සැමට තුති...යලිත් ඊළඟ
කොටසින් මුණ ගැසෙමු..
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Read More ->>
